Jędrzej Czerep

Relacje Izraela z Rosją oparte są o przeciwstawne tendencje. Z jednej strony determinuje je liczna i ważna politycznie populacja, pochodząca z Rosji i innych krajów b. ZSRR, która napłynęła do Izraela głównie w latach 90. (tzw. druga aliyah, ok. 1 mln osób, z tego ok. 1/3 z Ukrainy). Język rosyjski to dziś trzeci język w Izraelu (po hebrajskim i arabskim), a Izrael jest jednym z największych skupisk ludności rosyjskojęzycznej poza b. ZSRR.

  Paweł Godlewski

W pierwszej dekadzie XXI wieku amerykański koncern energetyczny Noble Energy wraz z partnerami dokonał serii odkryć złóż gazu na wodach terytorialnych Cypru i Izraela, które potwierdziły przypuszczenia co do istnienia znaczących zasobów surowca we wschodnim rejonie Morza Śródziemnego. Eksploatacja tych złóż zależeć będzie od stworzenia infrastruktury eksportowej, która umożliwi sprzedaż gazu na najbardziej atrakcyjnych rynkach i zwrot kapitału poniesionego na inwestycje w złoża.

  Info ECAG

Prezydent Traian Băsescu poparł skierowane do Autonomii Palestyńskiej żądanie premiera Benjamina Netanjahu uznania Izraela jako państwa żydowskiego, czyli przyjęcia narodowego – etnicznego i poniekąd wyznaniowego charakteru Medinat Yisra’el.

geopolityka  Thierry Meyssan

Zapewne większość czytelników zauważyła zmianę tonu w prasie atlantyckiej w sprawie Syrii. „Rebelianci”, owi „bojownicy o Wolność” przeistoczyli się nagle w fanatycznych terrorystów, gotowych wzajemnie rozszarpać się na strzępy. To jednak nic nowego: po prostu Waszyngton porzucił zamiar obalenia Bashara al-Assada, a teraz koncentruje wysiłki na organizacji konferencji Genewa II. Następnym etapem będzie usunięcie wpływów Francji w tym regionie.

geopolityka  Olesia Tkachuk

Za czasów urzędowania G. W. Busha polityka zagraniczna USA miała jak najbardziej proizraelski charakter. Po dojściu do władzy B. Obamy we wzajemnych relacjach między Waszyngtonem a Jerozolimą dość często dochodziło jednak do krytycznych momentów.

  ECAG

Sudański generał Mohammed Ahmed Mustafa al-Dabi, pośredniczący w rozmowach pokojowych w Darfurze, stał się obiektem międzynarodowej kampanii oszczerstw, po tym jak pierwsze codzienne komunikaty obserwatorów Ligii Państw Arabskich pokazały, że misja nie potwierdza atlantyckiej wersji wydarzeń w Syrii – donoszą analitycy Reseau Voltaire. Tymczasem Mohammed Ahmed Mustafa al-Dabi postawił na swoim, pomimo wywieranej presji i po kilku miesiącach studiowania sytuacji, przedstawił sprawozdanie podsumowujące, zgodnie z którym syryjskie siły bezpieczeństwa nigdy ani raz nie otworzyły ognia do nieuzbrojonych demonstrantów.